Własny świat marzeń

Wiem, że to już było na tym forum, ale dość dawno. Mam kłopot tzn nie jestem pewna czy to normalne. Nie mam kłopotów jako takich z otoczeniem, chociaż mogłoby być lepiej, czekam na wizytę u psychologa w związku z zaburzeniami obsesyjno- kompulsywnymi na które cierpię od dawna. Mam nadzieję, że się w końcu doczekam :P ale do rzeczy. Kiedy nie mam nic do roboty, albo się nudzę zamykam się w swoim świecie marzeń. Jestem w nim kimś innym. Tym kim marzę, nawet mogłabym napisać książkę o tym świecie, gdyż codziennie jest ciąg dalszy tego o czym myślałam poprzedniego dnia np. wyobrażam sobie, że mam duzo pieniędzy, cudownego chłopaka i wspaniały samochód :D oczami wyobraźni prowadze dialogi np. wyobrażam sobie, że wysiadam z pięknego samochodu i ktoś mnie o coś pyta :D. Jednak w prawdziwym zyciu wychodzę do ludzi, spotykam się z znajomymi - jak z nimi rozmawiam wyłączam się z tamtego świata, wiem, że to fikcja i stawiam sobie za cel spełnienie tych marzeń o których myślę. Zaczynam w pewien sposób się wzorować na moim świecie, ale w sposób motywujący np. jeśli chcę być taka i taka muszę zrobić to i to. Nie chcę zachorować na schizofrenie albo coś... bardzo się boję. I też wstydzę tego co robię. Potrafię godzinami rozmyślać, ale często się stopuję, żeby nie przesadzać, wtedy muszę się czymś zając, spotkać się z kimś. Nie wiem czy to normalne, że się tak dzieje, ale wiem, że jak się czymś zajmę potrafię myśleć o czymś innym i skupić się na swoim celu :)