wciagajace epizody schizofreniczne

Witam , choruje na schizofrenie paranoidalna juz ponad 6 lat. Miałem juz około 20 epizodow czyli jakby to nazwac inaczej psychoz , glosow , wizju rozmow z Bogiem , halucynacji itd. Piszę poniewaz ten świat w ktorym zyje otacza mnie wielką pustką, nicościa , niespełnionymi marzeniami ,samotnościa do ktorej tak doskonale sie przyzwyczaiłem ze chyba nie potrafił bym być w związku z ukochaną kobietą. Całe życie sam jak palec.Mam juz 30 lat i nie zanosi się zeby cokolwiek sie zmieniło. Samotność nie jest najgorsza , najgorsza jest pustka w mojej głowie, brak mysli i zeby złapac jakąs mysl i nawiazac z kims dłuzsza rozmowe graniczy z cudem , czyli od szesciu lat....czekam na mały cud bo kiedys od moich zartow ludzie smiali sie trzymajac sie za brzuch a teraz nie jestem w stanie wymyslic nic zabawnego....Kiedys myslałem ze zwojuje świat a to świat zwojował mnie ,codziennie umysłowo dostaje w dupe ale hartuje swoja dusze i podnosze sie , choroba , leki ,zrobiły swoje , napatrzylem sie na to , na ten cały "piekny i madry swiat" Najlepsze w tym wszystkim jest to ze nie moge doczekac sie kolejnego epizodu takiego w miare łagodnego wtedy cos sie dzieje w moim zyciu ,widze ostrosc zycia tak jakby siła wyzsza zdradzała mi tajemnice wszechrzeczy...po ostatnim zdradzaniu tajemnic wszechrzeczy przez chorobe czy tez sile wyzsza lezalem na podłodze i nie moglem powstrzymac sie ze smiechu pierwszy raz w zyciu sie tak smiałem jak słowo daje ,nie mogłem złapac oddechu :))) i to sie powtarzało co pare godzin jak w tym co mowia ze kazdy kto sie smuci smiac sie bedzie i bedzie pocieszony........................