Proszę o pomoc, nie wiem jak sobie z tym poradzić....

Witaj :)
u Ciebie nakłada się wiele warstw, mających podłoże w przeszłości. Zresztą tak zwykle bywa. To, jakimi teraz jesteśmy, ukształtowało sie na drodze ewolucji na podłożu przeszłości.
Co jednak nie oznacza, ze nie mozna pracowac nad sobą, nie można sie zmieniac na lepsze - dajmy na to, albo na osobe, która chciałoby sie być! :)

Piszesz, ze;
- w szkole spotykały Cię szykany ze str. rówieśników. To pozostawia w człowieku ślad. zabiera pewnośc siebie, każe uciekac, gdy ktos wyciąga rękę, bo nigdy nie wiadomo czy chce sie przywitac czy zaatakować.
(ja miałam do tego starszego brata, ktorego zawsze wołałam, gdy jakiś tępy chłopak strzelał mi stanikiem :)
Nie znaczy to jednak, ze masz stale sie bać! Jesteś juz dojrzałym mężczyzną i nie tłumacz wszystkiego przeszłością. Pracuj nad soba.
- podobają Ci sie dziewczyny, jednak to na facetów zwracasz większa uwagę. Nie rozumiem tego rozstroju. Początkowo myslałam, ze powiesz iż jesteś "bi" i jednakowo traktujesz obie płcie. Teraz juz nie wiem :/
- zapisałe się do portalu gejowskiego, by uprawiac cyber-sex!
Wiem, ze to teraz modne ale to PATOLOGIA !!!
Wiesz dlaczego???
Ponieważ zaburza kontakty bezpośrednie, osobiste.
Oduczasz się być z osoba fizycznie i realnie. A to o wiele trudniejsze niż "dialog" ze szklanym ekranem. W realu musisz za kazdym razem odbierac bodźce tej drugiej osoby i uczyc sie współgrac z nią. Ale to własnie jest cudowne.
Ty poniekąd "upośledziłes" ten mechanizm. A własciwie śmiem twierdzić, ze nim się u Ciebie wykształcił, TY nauczyłeś go właśnie podniet z ekranu.
Tak czy inaczej - trudno Ci będzie nawiązać realcje w realu, ale musisz to zrobic. Nie brnij w mistyfikację. Bo za chwile zapragniesz naprawde kogoś dotknąc, powąchać, poczuc jego ciepło :) To własnie jest cudowne !
A im dłużej bedziesz przeciągał tę ułudę życia miłosnego, trudniej Ci bedzie funkcjonowac normalnie.

I jeszcze jedno - jak to mozliwe, ze nie całowałes się z dziewczyną? czy wiesz jakie jakie niezmierzone pokłady smaków i doznań ;) możemy Ci zaoferować? :)
Oj, chłopaku ale tracisz !!!! :)
Pozdrawiam :)

Hej, dzięki za szybką odpowiedź. Nie wiem skąd wziął sie ten pociąg do facetów, może przez brak okazywania mi uczuć ze strony ojca, brak takiej męskiej więzi...Czytałem gdzieś że to ma duży wplyw na to zachowanie. Nie napisałem że czuje większy pociąg do facetow. Jets to na równi, chociaż u facetow moge zwrocic uwage tylko na wygląd. Nie wyobrażam sobie pocalunku czy bycia z facetem. Szukam w nich być moze tego w wyglądzie, czego nie mogę znależć przez moją strasznie niską samoocene i kompleksy. A nie jest ze mną źle, wiem ze to zabrzmi jak jakieś wychwalanie ale slyszalem pare opini, ze dobrze wyglądam i się fajnie ubieram, a na ulicy często kobiety uśmiechają się do mnie ( ja oczywiscie sie peszę jak dziecko). W tej dziewczynie o której pisalem nie zauroczył mnie tylko wygląd ale ogolnie zachowanie, styl bycia, charakter. A zakręcila mi na maxa w glowie jak teraz sie zastanowie- gdy wyjechala nie moglem sie pozbierać, ale przez moją samoocene nawet nie powiedzialem jej co czuje...Teraz odczuwam straszną cheć bycia z kimś, dopadla mnie samotność a gdy widze na ulicy zakochane pary to im zazdroszczę... Tylko nie wiem czy bedę potrafil coś normalnego stworzyć z dziewczyną, te moje chore ekscesy na gejowskich stornach na pewno odcisnęly jakieś piętno w mojej glowie, choc z drugiej strony zaczynam teraz rozumieć chyba skąd sie biorą . Czytalem też gdzieś że rozwój psychoseksualny u facetów rozwija się w pelni do 25 roku życia. A ja czesto slysze ż ejestem facetem, ale myśle w sprawach damsko-męskich jak maly chlopiec. Nie wiem co już mam zrobić....Gdy się zastanowić, to nigdy nie byłem z dziewczyną, ojciec nie nauczyl mnie w sumie niczego w temacie związkow z kobietami, a gdy poczytalem i porozmawiałem z tymi gejami na portalu, to stwierdzam ze ja tam nie pasuje do nich, a oni sami są nieszczęśliwi okropnie i zauważylem że w większosci przypadkow są oni chyba uzależnieni od sexu lub coś w tym stylu. Nie wiem co mam zrobić, ale podsumowując- nadszedl chyba moment w moim życiu że desperacko zaczynam odczuwać brak bliskości drugiej osoby i wiem że nie mógłby to być facet w zadnym wypadku. czy jest możliwe że gdy sie jakoś przelamie, wyjdę do ludzi( nie chodzę na imprezy w sumie to siedze w domu i nie daje sobie możliwości znalezienia kobiety), to będę mógl żyć normalnie? Ja do tego zwracania uwagi na wygląd facetow to sie przyzywczailem jeśli teraz sie tak zastanawiam- bo wreszcie zacząłem to robić i chyba kojarzyć pewne fakty.