poczucie odrealnienia

Witam, piszę z nadzieją, że ktoś spotkał się z podobnym odczuciem tj. "odrealnianiem" gdyż inaczej trudno jest mi to opisać. Zaczęło się to około 4 lat temu, byłam po poradę u psychiatry oraz chodziłam na terapię do psychologa, po jakimś czasie silne lęki i ataki przeszły ale został "lęk przed lekiem" co podobno nazywa się agorafobią, tj, lęk przed wyjazdem do miejsc w których atak mógłby się powtórzyć itd co wiązało się z bardzo silnym stresem aczkolwiek w danym miejscu przeważnie lęk ustawał i czułam się dobrze. Natomiast teraz, po tak długim czasie wszystko wróciło, wróciły silne ataki i lęki i właśnie to "poczucie odrealnienia", poczucie jakby otaczający mnie świat był mi obcy, chociaż jestem w stanie rozpoznać miejsca i ludzi, poczucie jak bym czuła się obco we własnym ciele, jakbym patrzyła na to, co się dzieje za szyby. Czasami to uczucie przychodzi falami i nasila się, gdy już próbuje się opanować przychodzi znowu. Kiedyś te "ataki" pojawiały się tylko w niektórych momentach i sytuacjach teraz towarzyszą mi niemal cały czas, nie jestem w stanie sobie tego racjonalnie wytłumaczyć. Najchętniej siedziałabym przez cały czas w domu, chociaż i tu czuje się źle, ale lepsze jest to, niż przebywanie przy ludziach, bo czuję się wtedy jeszcze gorzej- czuję presje i jeszcze silniejszy stres. Nie jest to coś, co da się zignorować, to mnie strasznie przeraża, dołuje, nie daje o sobie spokoju nie umiem normalnie funkcjonować. Liczę niecierpliwie, że ktoś z Was wie coś na ten temat, może przeszedł przez coś podobnego ? i jest w stanie mi doradzić. Pozdrawiam.