Odwodnienie u dziecka.

Mam dwie córeczki -6 i 8-mio letnią.
Starsza córka zawsze ciężko choruje na anginy.Może nie byłoby z tym problemu,bo dostałaby antybiotyk ,ale przy okazji bardzo szybko mi się odwadnia.Przyczyną są wymioty.
Moze to niektórych zdziwić (jak można dopuscic do tego ,aby się dziecko odwodniło),ale sa to sytuacje naprawdę bez wyjścia,nie pomaga w ogóle pojenie łyżeczkami,bo zaraz zwymiotuje,kończy się na tym ,że wymiotuje nie mając już czym.
Zawsze ląduję z nią w szpitalu pod kroplówką.Jest zazwyczaj silnie zakwaszona.Aceton w moczu na 4 plusy i intensywny zapach acetonu z ust.Czasem musi być ze 3 dni pod kroplówką ,do tego antybiotyk.Gorączka spada,może już pić i jeść i możemy jechać do domu.
Mam takie pytanie: co robić,aby nie dopuścić do odwodnienia tak szybkiego?
Przypomnę,że pojenie po łyżeczce co kilka min. nie pomaga absolutnie,bo jej jest cały czas nie dobrze,a potem zwymiotuje.
Nie chorowała mi teraz często,ale ostatnio zachorowała na anginę młodsza córka (dostała antybiotyk) i po dwóch dniach już biegałam po dworze.Siostra się zaraziła,podczas przytulania i po trzech dniach była chora,ale jak wspomniałam u niej proces leczenia trwa dlużej poprzez te wymioty,odwodnienie.
Pytałam lekarzy w szpitalu,co może być przyczyną,mówili ,że jest drobna,ma niewielką tkankę tłuszczową,wspomniała jedna pani doktor o cyklu Crebsa-ale zupełnie nie znam się na nim.
Pozdrawiam.
Edyta.