Odrealnienie

Witam.Od półtora miesiąca mam odrealnienie.Przyszło nagle w pracy takie otępienie,dezorientacja, zaburzenie percepcji czasu,zaczełam się czuć jak we śnie,jak zoombi,czy jak po lekach.Gdzieś 3 tygodnie wcześniej miałam zamrażaną nadżerke.Czy to się przyczyniło nie wiem.Poszłam do lekarza wyniki krwi dobre,byłam u okulisty,laryngologa i neurologa który przypisał mi lek biotropil i tyle.Pytałam czy widzi podstawy do zrobienia rezonansu bo chciałam skierowanie ,powiedział że nie trzeba ,że z jego punktu widzenia neurologa jest okej i może to nerwica.Więc umówiłam się do psychiatry usłyszałam,że nerwica na 90%,ale kazała mi dla pewności zrobić rezonans,a że nie mam skierowania to musze zrobić prywatnie.Zaczełam odkładać pieniądze.Może za miesiąc lub dwa uzbieram,nie wiem tylko czy z kontrastem zrobić czy nie.Od psychiatry dostałam lek trittico który biore na noc ,pomógł mi ,teraz lepiej śpie.Wcześniej bywało,że spałam po godzine lub wcale.Doszło kołatanie serca,nie chce mi się już nawet rozmawiać jestem załamana,mój związek się sypie powoli,nie wiem ile mój partner jeszcze ze mną wytrzyma.Mam już prawie codziennie ataki płaczu,że nie moge sie uspokoić.Byłam na zwolnieniu prawie miesiąc i nic to nie dało to odrealnienie mnie nie opuszcza nawet na chwile jest 24godz.W październiku też wyrwałam sobie kleszcza nie mam rumienia,lecz myśle o badaniu na bolerioze.Musiałabym też zrobić prywatnie,bo mówiłam lekarce ,ale że nie mam rumienia to stwierdziła,że to nie bolerioza i nie da mi skierowania.Pracuje już 2 tygodnie co rano wychodze jak zoombi,zaciskam ręce w kieszeni i ide...po prostu ide czasem sie boje ,że nie dojde na miejsce ,czy nie zauważe zielonego światła ...nie chce mi się żyć...tak się wspaniale czułam wcześniej...teraz nic mnie nie cieszy.Nie radze sobie już z tym uczuciem .Nie wiem jak długo zdołam jeszcze chodzić tak do pracy ,ale jeżeli pójde znowu na zwolnienie mogą mnie zwolnić.Co mam robić ...