Mąż jest uzależnionyod gier komputerowych

Faktycznie straszna sytuacja u mnie jest podobnie...nie chodzi o gry a o kompa po prostu...łazi po sieci(gry,wiadomości,zakłady sportowe)i nic nie istnieje.
Praca i komp i tak cały czas...nas już dawno nie ma.
Nie wiem co Ci poradzić chyba tylko to co poradziły mi tutaj dziewczynki moje kochane i co przyniosło skutek.
Przestań się przejmować,zajmij się sobą i nie miej wyrzutów sumienia,że poszłaś do koleżanki bo masz do tego prawo.Idz do kina,do fryzjera,uśpisz dzieci to idz sobie z koleżanką na piwo.
Może zauważy,że coś jest nie tak,zobaczy,że tak być nie może bo straci.
Tak czy tak taka sytuacja doprowadza do rozpadu waszego małżeństwa...ty już jej nuie pogorszysz a może oczy mu się otworzą.
Niech poczuje zazdrość,niech zobaczy,że nie ma Cię obok...a ty realizuj się a jego traktuj jak on Ciebie dokładnie.
Jak wyrazi chcęć rozmowy powiedz wyraznie bez owijania oco Ci chodzi,co się nie podoba i jakie będą efekty.
I co jeszcze moge Ci zaproponować to wizyte u dobrego psychologa...on nawet wiedzieć nie musi,że chodzisz a gwarantuje CI ,że dostaniesz pomoc i siłe by walczyć z tą beznadzieją.
On niszczy cię psychicznie i jak tak dalej będzie nie widze tego kolorowo.
On pan i władca wie,że ma kobiete ,która o niego dba i wydaje mu się,że tak będzie zawsze....i żeby się nie zdziwił kiedyś.
Odnośnie dzieci napisze tyle,że jak mama jest szczęśliwa i usmiechnieta to dzieciaki też są szczęśliwe bardziej niż mając pełną rodzine z której nie mogą czerpać wniosków.
Potem w dorsłym zyciu będą miały problemy w związku z tym co widziły w domu....nie oto chyba chodzi.
Otwórz mu oczy albo zostaw go i zacznij żyć dla siebie.
Masz prawo do uśmiechu,do tego by ktoś się o Ciebie troszczył,dbał ,rozmawiał z Tobą i pomagał.
Co z niego masz?chyba nic.
Wez sobie kartke i wypisz za i przeciw...taki rachunek sumienia i zobaczysz jaki bilans z tego wyjdzie.
Trzymam kciuki za Ciebie i Twoje decyzje no i pisz tutaj to pomaga:)

Za wypisać, nie ma nic , bo nie ma z niego pomocy, Sex no cóż jeśli jest to bardzo rzadko , on ma przyjemność i leci do kompa po wszystkim i siedzi na grze .Z dziećmi nie rozmawia . Dziękuję za radę od pierwszego dnia wakacji zacznę, bo mieszkamy na wsi i będę w wakacje szukała mieszkania w mieście z daleko od niego i pracy.Muszę zacząć żyć własnym życiem .Dzisiaj znalazł pretekst przed pracą , bo chciał biling rozmów mi sprawdzić , a ja telefonu mojego mu nie dałam .Alkoholu on nie piję i ja mam nie pić .Naprawdę mam już go serdecznie dosyć ciągłych kłótni i pretensji. Wiem że moje małżeństwo nie ma szans przetrwania .Bo wcześniej czy później rozejdziemy się , on sam mi to powiedział .

No to z takim podejściem Twojego męża to chyba nie za bardzo jest co ratować...z tego drugiego postu wywnioskowałam,że ty też masz już dość i nie masz ochoty na walke.
Jak tylko masz na tyle siły i samozaparcia...to uciekaj i ciesz się życiem.
Taki facet jak ja to mówie to taki wampir energetyczny,niby nie bije,nie pije a wysysa całą radość życia z człowieka...to czasem gorsze niż przemoc fizyczna.
Docinki,milczenie,olewanie...doprowadza do spadku naszej samooceny,obwiniania się...taka patowa sytuacja.
Mam nadzieje,że wszystko wyjdzie jak tego chcesz i zaczniesz się uśmiechać:)

Coraz bardziej mój mąż oddala się od dzieci ,najgorzej że z dziećmi nie rozmawia krzyczy na nich żeby byli cicho , bo on gra i jednocześnie telewizor słucha , kilka dni temu powiedziałam mu że idę do pracy , po 2 dniach że idę do koleżanki, kazał mi wypierdalać , i za każdym razem tak mówił . Siostra mnie namawia żebym odeszła , ja już tracę ochotę do życia i boje się wyjść bo nie wiem w jakim go humorze po powrocie zastanę .Odnoszę wrażenie że szuka pretekstów do kłótni .Pojechałam rowerem do sklepu , po paru minutach przyjechał samochodem za mną . Już nerwowo nie wytrzymuje , z dziećmi wogóle nie rozmawia , ani ze mną . Każde próby moje kiedy z nim chcę porozmawiać spokojnie to jest tylko kłótnia , bo jest coś co mu nie pasuje . Np dzisiaj powiedziałam że dziecko zapisałam do przedszkola , bo będzie miała 5 lat w tym roku. Powiedział że wcale nie musi ona chodzić i ja za dużo wolnego czasu będę miała dla siebie .Z dziećmi nie ma on żadnego kontaktu , bo nie próbuje nawet z nimi rozmawiać Tylko gra się liczy i godzinami na niej spędza . Jest bardzo nerwowy i przestałam z nim rozmawiać , teraz chcę iść do pracy tylko boje się z nim mieszkać ,mam gdzie iść rodzice chcą żebym wróciła do nich z dziećmi mają dom piętrowy i chcą mi piętro oddać , jak z nim zostanę pójdę napewno do pracy i będą awantury nie chcę żeby na to dzieci się patrzyły . Ostatnio powiedział mi że jak odejdę od niego to drugą sobie znajdzie,i postara się żeby mi dzieci odebrali i do domu dziecka pójdą .A nie chcę ich stracić .Są moim całym światem .Ja nie piję i nie zamierzam bo choruje na nerwicę sercowo żołądkową i mam wrzody na żołądku , to co pozostało mi z mojego małżeństwa . Wiem że życia z nim nie będę miała jak pójdę do pracy, bo teraz z nim rozmów i życia nie ma , a później będzie jeszcze gorzej .Syn który ma 10 lat , powiedział do mnie że jesteśmy taty pionkami , bo on tylko gra a z nami nie rozmawia. Najgorzej że mamy syna z wadą po urodzeniową i trzeba z nim pracować i jeździć do pedagoga na zajęcia , a on nie chcę go wozić, bo to nic nie pomoże, tak samo do okulisty nie chce go zawieźć prywatnie bo ma małego zeza .Bo nic dziecku to nie pomoże , to są słowa mojego męża , ale ja muszę zacząć o dziecko dbać i będą kłótnie że mam za dużo czasu , bo jeżdżę .On ma wszystko w d...e żeby dziecko dobrze widziało czy uczyło się .Próbowac z mężem jeszcze rozmawiać , ale ja nie wiem jak, bo z nim nie ma rozmowy. Teściowa mówi żebym nie odchodziła, tylko się muszę z nim męczyć, ale ja już nie mam sił .