już mi sie nie chce żyć

Blackursus napisal(a):

Sztuka nie jest zlapac cme bo tym samym ja zabijasz, zdzierajac pyl zawarty w jej skrzydelkach. Sztuka jest zgasic swieczke wokol ktorej krazy i pozwolic jej zyc w warunkach, w ktorych zwykle zyla.

Hm....a co jesli cma wpadnie nam do gardla i nas zabije ? ;) Czytałam co napisałas wczesniej, wg smierc ma byc romantyczna dobrze, ale tylko ty tak myslisz...Dla niektorych (rowniez dla mnie) jest to sposob na zycie...dlatego nie dziw sie kiedy ktos pisze ze chce umrzec...Ktos wczesniej napisal, ze zycie jest dla niego obojetne i ze nie mialby pretensji gdyby mial umrzec, to ma niby pisac osoba ktora tak na serio nie mysli o smierci ??? Dziwne, ja mysle, ze on ma racje i niczego nie romantyzuje.

czesc wojtek,
musze powiedziec, ze jestem bardzo podobny do ciebie,
i jestem ciekaw jak teraz wygląda twoja rzeczywistosc, bo juz duzo czasu minelo,
skontaktuj sie ze mna,

Oj tak nie pisałem już dawno.Moje problemy to moja sprawa , tak zdecydowałem i tak robię . Nie wiem czy to pod wpływem impulsu lub istniejącego stanu rzeczy.Postrzegam świat inaczej.Jestem realistą stąpam twardo po ziemi , wyznaje swoje poglądy i niesłuszne zdania na jakikolwiek temat.Jeśli jednak wiem że są błędne przyjmuje to z pokorą.Myślę że sporo się zmieniło , nie tylko ja sam ale i otaczająca mnie rzeczywistość , przepraszam że tu nie zaglądałem ale byłem zajęty.

Pozdrawiam

Ja wiem jak trudno jest udawać. Chociaż mam dopiero 17 lat. Całe życie musialam sie uśmiechać chociaż wcale nie czulam sie szczesliwa. Moi rodzice mnie tego nauczyli. Wiem jak to jest strasznie kiedy nic juz sie nie chce. Nie jestem rozpieszczona chociaz nigdy nie mialam w domu jakos strasznie zle. Mielismy pieniadze, chodze do dobrej szkoly. Ale moi rodzice sie nie kochaja i ciagle sie klocą. Otacza mnie falsz i zygac mi sie chce od tego. Ale powoli lecze sie z tego obrzydzenia do swiata i lecze sie z ninawisci do swoich rodzicow. Na maxa pomogla mi strona, ktora znalazlam na jakims forum o samobojstwie. To jest strona pisana przez strasznie pozytywna dziewczyne - psychologa. Daje pozytywnego kopa wszystkim, ktorzy myslą, że w życiu nie czeka ich nic dobrego. Nie wiem czy moge tu wkleic linka do tej strony (czy to jest dowzwolone) ale co tam. Jeśli ma to komus pomoc to czemu nie : http://www.zatrutejablko.pl/ . Ja naprawde juz bylam na krawedzi smierci. Ale jak poukladalam sobie w glowce, to i zycie mi sie poukladalo. Daje rade :) !

tak, jasne, to twoje życie, ale napisałeś tak, jakbyś tu o niczym wczesniej nie pisal,
chcialem tylko sie dowiedziec w jakis sposob zaczales cos zmienia, co konkretnie sie zmienilo,
moze mnie zle zrozumiales.

Mmm a to mnie zdziwiłeś. Dlaczego moje zmiany mogłyby Cię tak zainteresować? Powiem Ci co zrobiłem. Nic. Kompletnie nic.Dalej praktycznie siedzę w tym samym stanie. Znalazłem sobie tylko więcej zajęć ,u psychologa i psychiatry nie byłem. I szczerze przyzwyczaiłem się do tego stanu . Wcześniejsze posty zamieściłem chyba po to by się wyżalić. Czasem lepiej krzyczeć w pustym pokoju niż w tłumie ludzi.Może ja tak mam taki jestem a może jestem chory.Tego nie wiem .Teraz nauczyłem się panować nad moimi troskami potrafię je tłumić lub zręcznie zamieniać w kłamstwo.Nie rozróżniłbyś mnie z grupy zadowolonych z życia ,,błaznów"
Jeśli jednak nadal nie zrozumiałem twojego pytania proszę byś zadał je w innej formie pisząc do mnie wiadomość. Forum jest zarezerwowane dla tych którzy potrzebują pomocy.Nie róbmy z niego pokoju zwierzeń.

czesc, myśle, że tym razem mnie dobrze zrozumiałeś,
dobrze to rozumiem ukrywanie swoich emocji tego jak jest dla publicznych osob,
pisałeś wczesnie, a przynajmniej tak mi sie wydawalo, jak by wszystko sie u ciebie zmienilo na dobra, wiec chcialbym poznac ten sposob, ale musze przyznac że troche mnie zszokowała, moze zbyt wielkie okreslenie, Twoja odpowiedz, ale tak sadze, że takie przyzwyczajanei sie do tego to chyba jednak nie jest najlepsze rozwiazanie,
wiem, że sam nie jestem w lepszej sytuacji, ale takie jest moje spostrzeżenie.

masz chyba zablokowane pw, był jakis błąd przy probie wysłania wiadomości,
jak chcesz możesz napisac na gg 12256067

jak tam sobie radzisz ?
skąd jesteś przypomnij mi i ile masz obecnie lat

Nie powiem Ci skąd jestem. To nieistotne. W sumie nie wiem po co Ci to pisze. Zaraz rozłożę się tu żywcem. Chyba , apogeum czy coś. Nawet schlanie się jak świnia nie pomogło. Mam 18 lat i ledwo sapię. Już nie mam sił.

Ostatnio wielu rzeczy się boję, myślę o tym co było. Wyobrażam sobie różne scenariusze. Zamartwiam się rzeczami błahymi , prostymi. Jak na przykład dzisiaj , idąc i rozmawiając z kolega zdenerwowałem się gdy grupka chyba gimnazjalistów zaczęła mnie przedrzeźniać i głupio dogadywać. Wcześniej miałbym to gdzieś , słowem bym się nie odezwał teraz w gniewie odkrzyknąłem ,, Zamknąć mordy małe k**wy" Pojawiła się u mnie obawa czy któraś z nich nie chodzi do mojej szkoły ,mimo że mam 18 lat myślę czy na którejś z przerw nie przyjdzie do mnie 6ciu gimnazjalistów chcących mi napieprzyć. To smutne , od mojego pierwszego wpisu stałem się cieniem. Gdybym mógł unikałbym na co dzień ludzi. Drażnią mnie , pozbyłbym się nich. Ciężko mi to powiedzieć ale boję się kobiet i mężczyzn. Wieczny niepokój. Jakbym żył w strachu. Ehhhh , przynajmniej mogę się wypisać. Lepsze to niż leżeć na łóżku i wbijać ćwieki w moją chorą psychikę. Za kilka dni polepszy się i znów napiszę że to chwila słabości. Żałosne, równie dobrze mógłbym pisać e maile sam do siebie. Bynajmniej nie mieszałbym w to innych ludzi mających swoje życie. Wiem, nie obchodzi to was. No cóż taka wada internetu. Powinni mnie trzymać w klatce. I nie pisze głupot tylko tak się czuję. Złamany.

jak tam u Ciebie? napisz do mnie, podaj gg jak masz

nie popatrzyłem na date wpisu..
napisz do mnie, ja nie mogę bo masz zablokowane otrzymywanie wiadomości prywatnych